24. MF DIVADLO: Up & Down Andrieje Moskwina
Letošní ročník festivalu Divadlo ve mě zanechal dost smíšené pocity. Z jedné strany velmi silný zahraniční program a z druhé – trochu slabší český.
Jan Mikulášek, Dora Viceníková a kol.: Posedlost (r. Jan Mikulášek, prem. 30. 4. a 1. 5. 2016, Divadlo Na zábradlí, Praha). FOTO KIVI
Většina prezentovaných představení zkoumala téma zdatnosti (politické, společenské, lidské) naší společnosti očima krize, ve které v současnosti žijeme. Mezi českými inscenacemi bych chtěl upozornit na dvě: Posedlost režiséra Mikuláška a Dvojí domov / z Čepa v režii Jana Nebeského. První mě učarovala smyslem pro humor a důvtipem v prezentování podstatných věcí. Druhá – schopností práce s dost těžkým filosofickým textem. V obou představeních jsme se setkali s precizním hraním skvělých herců.
Jak vidno z jiných českých inscenací, mají čeští tvůrci dost tradicionalistický přístup k divadlu, jsou opatrní v experimentech a hledání. To způsobuje, že na festivalu vidíme ohromný rozpor mezi dvěma rozdílnými přístupy k divadlu.
/Z polštiny přeložil hul/
///
Lucie Trmíková: Dvojí domov / z Čepa (r. Jan Nebeský, prem. 29. 9. 2015, Roxy/NoD, Praha). FOTO archiv souboru
Tegoroczna edycja festiwalu «Divadlo» wywarła na mnie dość mieszane uczucia. Z jednej strony dość mocny zagraniczny program, a z drugiej – nieco słabszy czeski.
Większość zaprezentowanych spektakli porusza temat kondycji (politycznej, społecznej, ludzkiej) naszego społeczeństwa, kwestię kryzysu, w którym obecnie żyjemy. Wśród czeskich inscenizacji chciałbym zwrócić uwagę na dwie: «Posedlost» w reżyserii Mikulaszka oraz «Dvojí domov / z Čepa» w reżyserii Jana Nebeskego. Pierwsza oczarowała mnie poczuciem humoru i dowcipu w pokazaniu kwestii istotnych. Z kolei druga – umiejętnością pracy z dość trudnym filozoficznym tekstem. W obydwóch spektaklach mamy do czynienia z precyzyjną grą świetnych aktorów.
Jak widać z innych czeskich inscenizacji, czescy twórcy mają dość tradycyjne podejście do teatru, dość ostrożni w eksperymentach i poszukiwaniach. To powoduje, że widzimy na festiwalu ogromną rozbiezność pomiędzy dwoma odmiennymi podejsciami do teatru.
FOTO archiv autora
Andriej Moskwin (Varšavská universita)
wykładowca, historyk kultury. Adiunkt w Katedrze Studiów Interkulturowych Europy Środkowo-Wschodniej Wydziału Lingwistyki Stosowanej UW (Uniwersytet Warszawski). Prowadzi zajęcia z historii białoruskiej literatury, kultury i sztuki oraz z języka białoruskiego. Autor monografii Stanisław Przybyszewski w kulturze rosyjskiej końca XIX – początku XX wieku (Warszawa, 2007) oraz publikacji Współczesny teatr rosyjski: krytyka teatralna i wywiady (2010). Pod redakcją A. Moskwina ujrzały światło dzienne: Antologia współczesnego dramatu rosyjskiego. T. 1. Nowy realizm (2011) i Nowa dramaturgia białoruska (2011).
Komentáře k článku: 24. MF DIVADLO: Up & Down Andrieje Moskwina
Přidat komentář
(Nezapomeňte vyplnit položky označené hvězdičkou.)
